Czy podróżujący samotnie mogą udać się do onsen o mieszanej płci?

Mieszane onsen płci są rzeczywiście coraz rzadsze, a młodsze panie, które je odwiedzają, mają w dzisiejszych czasach tendencję do noszenia strojów kąpielowych. Większość z pozostałych, o których wiem, jest publiczna, bezpłatna i nie ma personelu na miejscu. Są one również bardzo proste, zwykle z jedną kąpielą, więc są bardziej mieszane z konieczności niż z wyboru - tak naprawdę nie ma żadnej alternatywy!

Nyuto (a raczej Tsurunoyu, która jest zdecydowanie największą i najbardziej znaną łaźnią tam) jest trochę wyjątkiem w byciu wielkim “komercyjnym” onsen i posiadaniu basenów mieszanych płci. Duża część z nich polega na tym, że jest to również niezwykłe pod innym względem: woda jest mlecznobiała (stąd nazwa: 乳頭 oznacza “sutek”!), więc i tak nie widać niczego poniżej szyi. Tak więc, nie, nikt nie pomyśli, że jesteś dziwny, jeśli pójdziesz do sekcji mieszanej; moja przyjaciółka, która odwiedza wiejskie onsen rezerwuje to określenie dla facetów, którzy siedzą przed basenem z rozłożonymi nogami, rodzinnymi klejnotami na wystawie. (Wskazówka: użyj tego małego ręczniczka, aby zachować odrobinę godności, gdy wychodzisz z domu.)

Jeśli chodzi o przyczyny, obwinianie “zachodnich wpływów” jest nieco zbyt łagodne. Tradycyjnie Japończycy nie mieli kąpieli w domu, wychodzili do publicznych, wspólnych łaźni sento, które nie były segregowane lub miały w najlepszym razie segregację symboliczną (np. linę przez wannę dzielącą ją na dwie części). W dzisiejszych czasach wszyscy mają w domu wanny, a sentosy są gatunkiem zagrożonym, więc wieszanie się nago z członkami płci przeciwnej nie jest już powszechne.

Okazało się, że podczas gdy w wewnętrznych uzdrowiskach były osobne miejsca dla mężczyzn i kobiet, na zewnątrz była tylko część mieszana, a część tylko dla kobiet. Więc bycie w sekcji mieszanej nie było tak bardzo dozwolone, jak obowiązkowe!

Istnieje slangowe określenie dla mężczyzn, którzy tylko idą do mieszanych płci onsen zobaczyć nagie kobiety. Nazywają się wani (ワニ). Jednak wielu Japończyków, z którymi rozmawiałam, nie słyszało o tym terminie i nikt nie zarzucał mi, że nim jestem.