Jak już Hatef powiedział Ci w swojej odpowiedzi, jest naprawdę odwrotnie!
Powiedział, że sprawa jest nieco bardziej skomplikowana i bardziej zależna od kontekstu niż powiedział Hatef.
Po pierwsze, powiedziałeś kucharz, więc myślę, że jesteś zainteresowany lokalnymi zwyczajami w prywatnych sytuacjach. W tym przypadku zależy to w dużej mierze od sytuacji. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli nie skończysz swojego jedzenia, możesz zostać zapytany dlaczego, zwłaszcza jeśli nie przestałeś podawać jedzenia od napełnienia swojego talerza. Możesz uciec od wyjaśnienia, że jesteś już pełny, lub że jesteś _almost pełny, a pokój pozostawiony w żołądku jest dla tego smacznego ciasta, które wiesz, że przyjdzie następny! :-)
Oczywiście, jeśli jesteś w sytuacji nieformalnej i jesteś w przyjacielskich stosunkach z gospodarzem, możesz również powiedzieć prawdę i powiedzieć, że chciałbyś spróbować tego jedzenia, ale właśnie odkryłeś, że nie lubisz go za bardzo.
Zauważ, że w niektórych częściach Włoch, zwłaszcza w centrum i na południu kraju, zwłaszcza w sytuacjach nieformalnych, jest w zwyczaju okazywanie gościnności poprzez napełnianie talerza gościa po brzegi! Albo podawać lunch z dużą ilością różnych dań! Tak więc, jeśli nie jesteś “wielkim zjadaczem”, bądź przygotowany na wysiłek! :-)
W restauracji rzeczy nie zawsze są takie, jak mówił Hatef. Podany przez niego opis jest poprawny dla restauracji na wysokim poziomie (tzn. gdzie kelnerzy są ubrani formalnie lub w mundurze), ale najczęściej nie będziesz pytany dlaczego zostawiłeś coś na talerzu, chyba że prawie nic nie jadłeś. O wiele częściej, po zakończeniu kursu, uprzejmie pyta się, czy wszystko było w porządku.
Co więcej, w wielu pizzeriach i restauracjach “o nieformalnym nastawieniu” (z braku lepszego określenia) nie będziesz traktowany z takimi ceremoniami. Nie chodzi mi o to, że są one niegrzeczne, po prostu są zbyt zajęte, a personel po prostu przyjmuje zamówienia i dostarcza dania bez większego formalizmu (jest to częstsze w tych, które są tańsze).
Tak, czasami spotyka się jakiegoś kucharza, który denerwuje się, jeśli klienci nie lubią jego dań, ale jest to coś dość rzadkiego, nawet w restauracjach na wysokim poziomie (za cenę, którą pobierają, zazwyczaj nie chcą _ klienta_ się denerwować! ).
BTW, “fare la scarpetta”, która kiedyś była uważana za bardzo niegrzeczną, ponieważ była cechą charakterystyczną biednych ludzi (którzy byli uważani za podwładnych, zwłaszcza gdy Włochy były jeszcze monarchią), teraz jest dość zwyczajowa (jeśli lubisz jedzenie) i nie marudzi w większości sytuacji. Obecnie jest po prostu uważany za nieco nielegalny, zwłaszcza w bardzo formalnych sytuacjach. Na przykład: zespół inżynierów lub nauczycieli wychodzących na lunch w czasie wolnym od pracy mógłby zostać przyłapany na robieniu “la scarpetta” i nikt nie będzie się tym przejmował. Podczas formalnego lunchu, podczas którego dyrektor generalny firmy spotyka się z potencjalnymi klientami przemysłowymi, prawdopodobnie nie zobaczysz takiego zachowania.
